Waarom Shows?
Het was wel niet onze bedoeling om aan shows mee te gaan doen, maar met een hond zo mooi als Nala is het moeilijk weerstand te bieden aan de verleiding. Om eens te kijken hoe dat was en wat een keurmeester van onze hond zou vinden, zijn we begonnen op de Jonge hondendag van de ASTCH. Daar zat Nala in een veld van 27 teefjes bij de laatste 8 en kreeg een Uitmuntend als kwalificatie. Dat smaakte naar meer en zo zijn we verder gegaan. Een aantal maanden heb ik Nala zelf voorgebracht op de shows. Desondanks stond Nala in alle volgende shows bij de eerste 4 in haar klasse, ondanks de forse deelname. Toch merkten we dat het moeilijk is zonder een echt goede handler verder te komen, en daarom hebben Nala's fokker Paul en zijn handler Rudi een aantal shows met Nala gelopen. Uiteindelijk heeft Lies Dusbaba, zelf fokker van Staffordshire Bull Terriers, het voorbrengen van Nala op zich genomen. Toen ook Simba aan shows ging deelnemen hebben wij het handlen weer zelf opgepakt. Wij zelf vonden het uiteindelijk erg leuk om aan shows mee te doen, de trots om je eigen hond en het ras, het zien van ander Amstaffs, en de contacten met andere liefhebbers van het ras. Ach, en soms heeft het de aantrekkingskracht van een goede soap, met alle intriges die daar bij horen. Voor sommigen een frustratie, maar voor wie kan relativeren en dingen niet te serieus neemt, een bron van additioneel vermaak.
Oorspronkelijk groeide de wens om een nestje pups van Nala te kunnen zien, en een titel was een middel om deze goed te kunnen plaatsen. Uiteindelijk werd het een hobby waar we geen afscheid van willen nemen.
Tot op heden, want met een knallende afsluiting hebben we op 21 februari 2015 afscheid genomen van de shows. Het was leuk, maar we stoppen voor we op het punt komen dat winnen belangrijker wordt dan de honden. Vanaf nu hebben we dan ook onze handen vrij om ons, zonder zweem van belangenverstrengeling, op andere manieren in te zetten voor de toekomst van het ras.